چــه تماشائی شدم من
در نی نی نمناک چشم
در بغض آئینه
که می چکد چِک چِک
در پِلک خاطره
و بارانی که می کوبد
تِک تِک بر طبل درد
آری تماشائی شدم
با آن همه یاران رهیده
ولی تنیده تا مرگ من
با این پاره پاره
وصله های دل
که می نالد
لرزان لرزان
در خون رَگ
تماشائیم آری
با این سینهء سرد ابـــری
و این همه هوای هِق هِق
که نمی تِرکَـــد
ولی سر می کشد
مــــوج مــوج
بر نبض چشم
تماشائیم من آری آری....

-

باز باران با ترانه
باز باران بی بهانه ، کودکانه
توی این دنیای رنگی بی ستاره
باز باران گردش یک روز ابری
تو یک دشت پر از غم
من همانم کودکانه روی پرچین خیالم صادقانه
من همانم زیر باران
دستهایم لمس کرده گیسوانت نرم و نازک
لمس کرده روی ماهت صاف و ساده
من همانم کودکانه ، صادقانه ، عاشقانه
من همانم توی این دنیا ولی بی آشیانه
زیر باران با توام من
توی دشت آرزوها
من که گفتم صادقانه
دوست دارم با تو باشم زیر باران
باز باران با ترانه
می خورد بر روی چشمم
می تراود اشکهایم
یادم آید روز ابری
توی آن دشت خیالی
گفتمت من بی بهانه
دوست دارم با تو باشم
در کرانه ، در زمانه
دوست دارم با تو باشم
زیر این سقف
عاشقانه عاشقانه

«وقتی باران خیس ات نکند

و رودخانه نتواند آبی به سر و صورتت بزند

....چه داری بگوئی؟»
( از شعر در حال قدم زدن، تازه ترین مجموعه شعر علی باباچاهی )

مجموعه‌ شعر گل باران هزار روزه، که در روزهای اخیر منتشر شد، تازه ترین شعرهای علی باباچاهی را در بر دارد و به گفته شاعر "پس از چهار ماه انتظار، با اعمال اصلاحاتی" منتشر شده است.

شعرهای مجموعه گل باران هزار روزه از منظر ساخت، فرم درونی و بیرونی، زبان، مضامین، محتوای شعری شده، نگاه و دیگر شگردها و تکنیک ها اجرا و مولفه های شعری، در ادامه همان مسیری است که علی باباچاهی از دهه هفتاد به بعد در بستر یا موج معروف به «شعر پسانیمائی» یا «شعر وضعیت دیگر» پیموده و کارنامه این دوره شاعری باباچاهی او را چون یکی از انگشت شمار شاعران موفق این موج یا بستر تثبیت کرده است.

علی باباجاهی در دهه های چهل و پنجاه با خلق شعر معروف "من از آبشخور غوکان بدآواز می آیم" و دیگر شعرهائی که در مجموعه شعر "در بی تکیه گاهی" منتشر شدند، به یکی از چهره های مطرح شعر آن دوره بدل شد.

وای باران/باران

شیشه پنجره را باران شست

از دل من اما

چه کسی نقش توراخواهد شست

دانلودشعر در پیوند ها (لینک دوستان)